การพัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ล้วนต้องตั้งอยู่บนระบบพื้นฐานเป็นชั้น ๆ ที่เอื้ออำนวยไว้ ไม่ว่าจะเป็นระบบปฏิบัติการ, ระบบฐานข้อมูล, ระบบขับเคลื่อนโปรแกรม หรือ ระบบเครือข่ายสังคม
ตอนนี้เรากำลังเข้าสู่ยุคของระบบเครือข่ายสังคม การพัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์จึงโน้มเอียงไปทางระบบเครือข่ายสังคม เพราะถึงแม้ระบบเครือข่ายสังคมจะมีข้อเสียที่รวมศูนย์ แต่มันก็ทำให้ผู้ใช้งานในเครือข่ายสังคมใกล้ชิดกันมากขึ้น และเข้าถึงโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่แจกจ่ายได้ง่ายขึ้น
แต่ระบบเครือข่ายสังคมย่อมไม่มีทางมีเพียงหนึ่งเดียว ย่อมจะต้องมีระบบเครือข่ายสังคมอื่น ๆ ถูกจัดสร้างขึ้นมา เพื่อแย่งชิงส่วนแบ่งการตลาด ส่วนแบ่งผู้ใช้งาน และส่วนแบ่งของอำนาจ จึงทำให้ผู้พัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์บนระบบเครือข่ายสังคม จำเป็นต้องเลือกข้าง ว่าตนเองจะพัฒนาต่อยอดโปรแกรมคอมพิวเตอร์ของตัวเอง บนระบบเครือข่ายสังคมใดดี
เพราะต่อให้เป็นผู้พัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์รายใหญ่ ก็คงมีความลังเลเหมือนกัน เนื่องจากต้องทุ่มเททรัพยากรสำหรับพัฒนาบุคลากร ให้มีความรู้ความสามารถในกลไกของระบบเครือข่ายสังคมแต่ล่ะยี่ห้อ
ในขณะที่ผู้พัฒนาโปรแกรมรายเล็กอาจจะสาหัสกว่า เพราะมีทรัพยากรน้อยกว่า ทำให้กำลังการผลิตน้อยกว่า จนไม่สามารถเลือกพัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เพื่อให้สนับสนุนระบบเครือข่ายสังคมทุก ๆ ยี่ห้อได้ และจำเป็นต้องเก็งเลือกเครือข่ายสังคม ที่น่าจะมีส่วนแบ่งตลาดเยอะเอาไว้ก่อน
ดังนั้น ตัวชี้วัดของยุทธศาสตร์เลือกข้าง จึงไม่ได้อยู่ที่ผู้พัฒนาโปรแกรมบนระบบเครือข่ายสังคม หากแต่อยู่ที่ผู้จัดสร้างระบบเครือข่ายสังคมรายใหม่ ๆ ต่างหาก ที่จะสร้างกลไกสำคัญ เพื่อเอื้ออำนวยให้ผู้พัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์บนระบบเครือข่ายสังคม สามารถโอนย้ายโปรแกรมคอมพิวเตอร์ฯของตน ไปยังระบบเครือข่ายสังคมใหม่ได้ โดยมีต้นทุนน้อยที่สุดต่างหาก
และจะเป็นการดีที่สุด หากกลไกที่ผู้จัดสร้างระบบเครือข่ายสังคมรายใหม่ ๆ ทำขึ้น จะช่วยสนับสนุนให้ผู้พัฒนาโปรแกรมฯ สามารถที่จะขับเคลื่อนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ฯของตน บนระบบเครือข่ายสังคมแต่ล่ะระบบได้ โดยใช้ทรัพยากรร่วมกัน
