ผมนั่งมองดูอันดับของเว็บไซต์ภาษาไทย ซึ่งเป็นที่นิยมมากเป็นอันดับต้น ๆ ของเมืองไทย แล้วก็มองดูอันดับของเว็บไซต์ ซึ่งเป็นที่นิยมมากที่สุดเป็นอันดับต้น ๆ ของโลก มองไปมองมา… แล้วก็คิด …
คิดว่าจริง ๆ แล้วพวกเราเข้าอินเตอร์เน็ตกันเพื่ออะไรกันแน่หนอ? …. ผมเองจะเข้าอินเตอร์เน็ตยังต้องกำหนดเป็นกำหนดการเลยนะ ว่าเมื่อนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์แล้วเนี่ย ผมมีจุดประสงค์จะเข้าอินเตอร์เน็ตเพื่อจะทำอะไรบ้าง
เพราะอินเตอร์เน็ตมันกินเวลาผม เผลอไม่ได้ เผลอเป็นกินเวลาทุกที!!!
ไม่รู้มีใครเป็นแบบผมหรือเปล่า ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยกำหนดวาระในการเข้าอินเตอร์เน็ตเลย ดังนั้นเมื่อมาใช้มัน ผมจึงมักจะหลงลืมไปหลายอย่าง ว่าจริง ๆ แล้วผมมาเข้าอินเตอร์เน็ตนั้นเพื่อต้องการจะทำอะไรบ้าง เป็นประมาณว่าใช้ไว้ก่อนแล้วกัน เดี๋ยวก็นึกได้เองแหล่ะว่าอยากจะใช้ทำอะไร
ผมว่าแต่ล่ะคนก็มีวาระในการใช้อินเตอร์เน็ตที่แตกต่างกันไปนะ อย่างผมเนี่ยก็อาจต้องอ่านข่าว, ตรวจหุ้น, ตรวจบัญชีธนาคาร, โอนเงิน, ตรวจอีเมล, เล่นเกมส์, เขียนบล็อก เป็นต้น
ซึ่งถ้าผมความจำดีผมก็อาจจะจำได้ว่าผมมีวาระที่จะใช้อินเตอร์เน็ตยังไงบ้าง แต่ถ้าบางครั้งผมจำไม่ได้ ผมก็จะยังนั่งแช่อยู่หน้าคอมพิวเตอร์ แล้วก็พยายามนึกให้ออกว่ามีวาระอะไรเหลือบ้างที่ยังไม่ได้ทำ ซึ่งถ้ายังนึกไม่ออก ผมก็มักฆ่าเวลาในการนึกให้ออก ด้วยการเข้าเว็บโน้นเว็บนี้เพื่อเป็นการถ่วงเวลา เพราะถ้าผมลุกแล้วผมลุกเลย
มันคงจะเป็นการดีมากเลยเน้อะ ถ้ามีระบบซอฟต์แวร์อะไรซักตัวนึงตามหลักการของ Software as a Service ที่จะส่งบริการวาระในการใช้อินเตอร์เน็ตให้กับผม ผมจะได้ไม่ต้องมาเสียเวลากับอินเตอร์เน็ต แล้วเอาเวลาไปทำกิจกรรมอย่างอื่นที่มันน่าจะสร้างความจรรโลงใจให้ผมได้อ่ะ
[tags]วาระ,อินเตอร์เน็ต,คอมพิวเตอร์,ซอฟต์แวร์,Software as a Service, SaaS[/tags]
อ่านดูแล้วมันเหมือนกับพวกระบบ TODO อะไรทำนองนี้เลย แต่อันนี้มีช่วงระยะเวลาที่แคบกว่าเท่านั้นเอง
ส่วนอันดับเว็บไซท์ต้นๆ ของไทยนี่ทำไมผมแทบไม่ได้เข้าเลยหว่า -_-” สงสัยเพราะผมเข้าเว็บที่เกี่ยวกับคอมอย่างเดียวเป็นส่วนใหญ่แหง แต่ถ้าเป็นเว็บที่เป็นที่นิยมของโลกนี่มี 5 – 6 เว็บเลยแฮะ
อันดับต้นๆของไทย ก็คงความบันเทิงมาก่อนตามเคย
มันเป็นวาระแห่งชาติเลยก็ว่าได้นะครับ
เรื่องที่ต้องทำจริงๆมีไม่เยอะ
แต่ไอ้ที่ไหลไปเรื่อยๆนี่สิ นั่งหน้าจอได้ทั้งวันแหละ
จริงๆ ก็ควรกำหนดล่ะ
แรกๆ จำได้ เล่นเน็ตใหม่ๆ ติดมาก.. chat ยันตี ๔ (สมัยสาวๆ อ่ะนะ) ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ผมว่าเหมือนกับคนติดละคร ติดดาราล่ะครับ จะทำยังไงให้คนติดเว็บที่มีสาระความรู้เหมือนกับติดเรื่องบันเทิง ก็คงต้องทำให้สังคมที่มีสาระ เป็นสังคมที่ใหญ่ขึ้น ไปไหนก็มีแต่คนพูดถึง เหมือนกับคนเจอกันก็คุยแต่เรื่องดารา ผมว่าก็เริ่มแล้วล่ะครับ อย่างหนึ่งก็เรื่อง การเมือง และเศรษฐกิจล่ะครับ เห็นมีกลุ่มคนคุยกันมากขึ้น
จริง ๆ ผมอยากได้แบบว่า มีรายการกำหนดเอาไว้อ่ะคุณ natvoy แบบว่าผมกดคลิกเดียว มันก็กระโดดเข้าไป แล้วก็ใส่ user, password ให้ผมเลย ขี้เกียจมากเลยผมอ่ะ
แหงม ๆ ครับคุณเดย์
เหมือนกันเลยคุณ [P] สงสัยนักท่องเน็ตจะมีลักษณะร่วมแบบนี้เหมือนกัน
โฮ่ พี่มุกพูดถึงสมัยสาว ๆ เลยเหรอ อือม นึกภาพพี่มุกตอนสาว ๆ ไม่ออกเลยแฮะ อิ อิ
ผู้ร่วมงานของผมส่วนใหญ่จะคุยแต่เรื่องไปเที่ยวครับ T-T กับคุยเรื่องดาราญี่ปุ่น ดาราเกาหลี สงสัยเป็นอย่างที่คุณ nirak ว่า
อ๊ะ ตามไปเจอว่า yahoo ชนะ google เหรอ
เห็นด้วยอย่างแรงเลยครับ บางทีหาอะไรบางอย่าง ดันไปเจอกันที่น่าสนใจกว่าอีกอย่าง ถึงหลายอย่าง รู้ตัวอีกที ไอ้บางอย่างที่ต้องการยังไม่ได้ทำ อ้าวเป็นงั้นไป
ผมว่า Software as Service ตัวนั้นมันคนต้องนำหลายระบบมา Intregate ที่ครอบคลุมมากๆไม่ว่าจะเป็นด้าน Media , Productivity , Discovery , Stock , Chat , Mail
แล้วมันถึงจะทำให้การ Waste Time นำไปสู่การค้นพบสิ่งใหม่ๆด้วยระบบ Discovery (คล้ายๆ StumpleUpon) หรือว่าจะคลอบคลุมการทำงานปกติของพี่ไทต้องการอีกหลายๆ อย่าง
Yahoo! เขาเกิดมาก่อนใครอ่ะครับคุณ cotton แบบว่าอยู่มานานกว่า เลยมีคนรู้จักเยอะกว่าไง
เน้อะคุณ patr คนเราก็ขี้ลืมงี้แหล่ะ ว่าแต่มีโดเมนเป็นของตัวเองแล้ว เดิ้นไม่เบาเลยนะเนี่ย อิ อิ
ไอ้เจ้า “StumpleUpon” ถือได้ว่าเป็นศัพท์ใหม่สำหรับผมเลยนะครับเนี่ยคุณ Dominixz ไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยอ่ะ