บริษัท ธนาคารข้อมูลเอกชน จำกัด (มหาชน)

สมัยก่อนถ้าใครสะสมทุนจากการค้าขายได้มาก ๆ ก็ล้วนอยากจะตั้งธนาคารกันทั้งนั้น เพราะธนาคารถือเป็นแหล่งระดมทุนที่เจ๋งเป้งที่สุด เป็นการสะสมกำไรสุทธิที่ดีที่สุด โดยอาศัยเงินจากคนอื่นอีกต่อหนึ่ง

ระดมเงินฝากเข้ามา ให้ดอกเบี้ยเงินฝากนิดหน่อย แล้วก็บริหารจัดการปล่อยกู้ รีดดอกเบี้ยทบต้นสูง ๆ เอาเงินกินเงิน!!!

น่าเสียดายที่เราไม่สามารถตั้งธนาคารได้ง่ายนัก เนื่องจากมีขั้นตอนยุ่งยากมาก อีกทั้งยังต้องให้ผู้มีอำนาจคับฟ้าคับแผ่นดินเป็นผู้อนุมัติอีก เอาแค่จะตั้งชื่อบริษัทมีคำนำหน้าว่า “ธนาคาร” ยังไม่ได้เลย

พระราชบัญญัติธุรกิจสถาบันการเงิน พ.ศ. ๒๕๕๑

มาตรา ๑๒ ห้ามผู้ใดนอกจากสถาบันการเงินใช้ชื่อหรือคำแสดงชื่อในธุรกิจทางการเงินว่า “ธนาคาร” “เงินทุน” “การเงิน” “การลงทุน” “เครดิต” “ทรัสต์” “ไฟแนนซ์” “บริษัทเครดิตฟองซิเอร์” หรือคำอื่นใดที่มีความหมายเช่นเดียวกัน

บทบัญญัติในวรรคหนึ่งมิให้ใช้บังคับแก่ผู้ที่ได้รับอนุญาตจากธนาคารแห่งประเทศไทยหรือผู้ที่ได้รับอนุญาตตามกฎหมายอื่น

…

มาตรา ๑๒๓ ผู้ใดฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามมาตรา ๑๒ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปีหรือปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และปรับอีกไม่เกินวันละหนึ่งพันบาทตลอดเวลาที่ยังฝ่าฝืนอยู่

ที่ผ่านมาเรามักจะถูกอาชญากรสีขาว ยักยอกเอาข้อมูลส่วนบุคคลของเราไปใช้หาประโยชน์อยู่เสมอ น่าจะเป็นการดี หากเราจะสามารถนำข้อมูลส่วนบุคคล, ข้อมูลลับ, ข้อมูลสำคัญ หรือข้อมูลอื่น ๆ ที่เรามีไปฝากเพื่อหาผลประโยชน์จาก “ดอกเบี้ยข้อมูลฝาก” ได้บ้าง

จากนั้นบริษัทที่รับฝาก ก็จะเอาข้อมูลของคนหลาย ๆ คนที่นำมาฝาก มาทำการปรุงแต่งและสังเคราะห์เพื่อนำไปปล่อยกู้หา “ดอกเบี้ยข้อมูลกู้” จากผู้ที่มาข้อกู้ “ข้อมูล” ต่อไป

ธนาคารข้อมูลเอกชนก็มีฐานะไม่แตกต่างจากธนาคารพาณิชย์มากนัก คือเป็นแหล่งระดมและปล่อยกู้ เพียงแต่สินทรัพย์ของกิจกรรมแตกต่างกัน ตรงแทนที่จะเป็นเงินตราก็เปลี่ยนเป็นข้อมูลนั่นเอง

ซึ่งถ้าจินตนาการนี้เป็นจริง ถึงตอนนั้นก็คิดว่าคอมพิวเตอร์และอินเทอร์เน็ต จะต้องเข้ามาเป็นสื่อกลางในธุรกรรมดังกล่าวอย่างแน่นอน!!!

[tags]บริษัท,ธนาคาร,ข้อมูล,เอกชน, จำกัด, มหาชน, ดอกเบี้ย, เงินฝาก, เงินกู้[/tags]