เรื่องของคุณ ตอน วันที่ฝนตกหนัก

ฤดูฝนปีนี้ของเมืองไทยมาเร็วกว่าที่คิด คุณเองก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่นัก ถ้าต้องตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าฝนตกหนัก จนกระทั่งคุณไม่สามารถออกไปไหนต่อไหนได้ การจราจรมันติดขัด มันเฉอะแฉะวุ่นวายไปหมด

วันนี้คุณมีธุระด่วนต้องออกไปแต่เช้า แต่ฝนเจ้ากรรมก็ตกลงมาได้ มันเลยทำให้คุณเซ็งนิด ๆ เพราะจริง ๆ แล้วคุณควรจะได้รับการรายงานพยากรณ์อากาศที่แม่นยำกว่านี้ หากไม่ใช่เพราะระบบพยากรณ์อากาศมันดันบังเอิญล่มไปตั้งแต่เมื่อวาน และก็ยังไม่มีทีท่าจะกู้กลับมาได้เลยจนถึงวันนี้

ในขณะที่คุณกำลังเร่งรีบแต่งตัว และคิดจุกจิกในเรื่องธุระของคุณ คุณก็ไม่วายที่จะนึกตำหนิบริษัทรับพยากรณ์อากาศที่คุณกำลังใช้บริการอยู่!!!

คุณคิดย้อนกลับไปในเหตุการณ์เมื่อหลายสิบปีก่อน ตอนนั้น การพยากรณ์อากาศเป็นเรื่องของภาครัฐ กระทำโดยกรมอุตุนิยมวิทยา ซึ่งพยากรณ์ผิดบ้างถูกบ้างไปตามสภาวการณ์ที่เป็นจริง ซึ่งคุณเองก็ไม่ได้คิดจุกจิกอะไรกับเรื่องนี้มากนัก เพราะถึงแม้จะพยากรณ์ไม่ค่อยแม่น แต่อย่างน้อยคุณก็สบายใจได้ว่ามันเป็นผลการพยากรณ์ที่ฟรี ไม่ต้องเสียเงินแต่ประการใด

แย่หน่อยที่ระบบการบริหารภาครัฐมันดันไปผูกอยู่กับระบบการเงินโลก ระบบทุนนิยมเป็นระบบที่ต้องใช้เงินตราในการขับเคลื่อนทุก ๆ อย่าง ซึ่งรัฐไทยเองก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงเรื่องนี้ไปได้ ดังนั้น หลังจากที่ภาครัฐใช้นโยบายรัฐสวัสดิการไปได้ไม่กี่สิบปี รัฐไทยก็เลยกลายเป็นรัฐที่มีขาดทุนสะสมเยอะมาก จนกระทั่งต้องตัดสินใจตัดระบบบริการสาธารณะที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ไปให้เอกชนทำแทน

หวยก็เลยมาออกที่กรมอุตุนิยมวิทยา ซึ่งเป็นหน่วยงานต้นทุนที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ อีกทั้งไม่ได้มีผลกระทบกับการบริหารภาครัฐมากนัก โดยภาครัฐได้ออกพระราชกฤษฎีกาออกมายุบเลิก แล้วให้อิสระกับเอกชนเพื่อพยากรณ์อากาศแทน

คุณคิดได้แค่นั้นแล้วก็ต้องเลิกคิด เพราะคุณต้องรีบออกจากบ้านให้เร็วที่สุด ก่อนที่การจราจรจะติดขัดมากไปกว่านี้

ในขณะที่คุณนั่งอยู่ในรถ คุณใจลอยมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นวิวทิวทัศน์เคลื่อนผ่านสายตาไปอย่างรวดเร็ว พลันสายตาคุณก็ได้เห็นป้ายโฆษณาขนาดยักษ์ ติดริมถนนในที่สูงสะดุดตา มันเป็นป้ายโฆษณาของบริษัทพยากรณ์อากาศที่คุณใช้บริการอยู่!!!

ตอนนี้คุณรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น คุณเริ่มมั่นใจว่าคุณสามารถถึงที่หมายได้ทันเวลาแน่นอน คุณจึงเริ่มมีเวลาทบทวนว่าคุณจะเอายังไงกับบริษัทที่ให้บริการพยากรณ์อากาศแก่คุณดี??

ในยุคของคุณ อะไรก็เป็นเงินเป็นทองไปหมด ไม่เว้นแม้แต่เรื่องของการพยากรณ์อากาศ เพราะหลังจากที่ภาครัฐยุบเลิกกรมอุตุนิยมวิทยา มันเลยทำให้เกิดสุญญากาศสำหรับประชาชนตาดำ ๆ เช่นคุณ เพราะเดี๋ยวนี้อะไรก็เปลี่ยนแปลงไปหมด รวมทั้งภูมิอากาศในรัฐไทยที่คุณกำลังอยู่ เพราะฤดูกาลเริ่มหดตัวสั้นลงและไม่แน่นอนมากขึ้น มีการสลับสับเปลี่ยนฤดูกาลในเกือบทุก ๆ สับดาห์ เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวหนาว แล้วก็เดี๋ยวฝนตก สลับกันแบบนี้จนวุ่นวายไปหมด

คุณเองก็นึกไม่ถึงว่าการพยากรณ์อากาศมันสำคัญกับคุณแบบนี้ อาจเป็นเพราะเมื่อก่อนมันเป็นข่าวสารที่ฟรี ไม่ต้องเสียเงิน คุณก็เลยไม่ได้คิดอะไร แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นว่าคุณต้องคิดหนัก เพราะถึงแม้คุณจะสามารถเข้าอินเทอร์เน็ตเพื่อหาบริการพยากรณ์อากาศแบบฟรี ๆ ได้ แต่มันก็ไม่แม่นยำและเที่ยงตรงเท่ากับซื้อข้อมูลจากผู้ให้บริการพยากรณ์อากาศโดยตรง

รถกำลังเข้าโค้งที่ถนนข้างหน้า คุณกำลังจะถึงที่หมายแล้ว ระบบนำทางรถยนต์อัตโนมัติมันบอกแบบนั้น จากนั้นมันก็ตัดเข้าระบบแพร่ภาพโทรทัศน์ตามปกติ มีภาพของหญิงสาวแสนสวย น่ารัก น่าเอ็นดู กำลังเจี้ยวแจ้วโฆษณาสาธยายถึงความสำคัญของการพยากรณ์อากาศ และปิดท้ายด้วยการชี้ชวนให้ผู้ชมใช้บริการพยากรณ์อากาศจากบริษัทของเธอ … บริษัทที่คุณกำลังใช้บริการอยู่

โชคดีที่ยุคสมัยของคุณ ภาคประชาชนมีความเข้มแข็งอย่างมาก อีกทั้งเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตไร้สายก็เข้าถึงได้ทุกครัวเรือน จึงทำให้มีการตรวจสอบกันยกใหญ่ จนทำให้ความจริงแดงขึ้นมา ว่าที่ภาครัฐยุบเลิกกรมอุตุนิยมวิทยา ก็เพื่อเปิดทางให้เอกชนบางรายเข้ามาผูกขาดการพยากรณ์อากาศ และผูกขาดการนำเข้าซูปเปอร์คอมพิวเตอร์จากต่างประเทศแต่เพียงผู้เดียว

เมื่อความจริงแดงขึ้นมาแบบนี้ ภาครัฐจึงจำเป็นต้องกลืนน้ำลายของตัวเอง ด้วยการตราพระราชบัญญัติกิจการอุตุนิยมวิทยาขึ้นมา เพื่อรองรับพระราชกฤษฎีกายุบเลิกกรมอุตุนิยมวิทยาที่ประกาศใช้ไปได้ไม่นาน

ถึงคุณจะไม่ค่อยชอบรับข่าวสารมากนัก แต่คุณก็ยังจำข่าวคราวอันแสนอึกทึกครึกโครมในช่วงนั้นได้ เพราะมีบริษัทเล็กบริษัทใหญ่มากมาย ต่างพาเหรดกันเข้ามาในธุรกิจให้บริการพยากรณ์อากาศ ต่างอวดอ้างสรรพคุณต่าง ๆ นา ๆ ว่าใช้เทคโนโลยีอันล้ำสมัยในการพยากรณ์อากาศ มีการลงทุนส่งดาวเทียมวงโคจรต่ำแบบสถิตเป็นของตัวเอง เพื่อใช้เป็นดวงตาในการสอดส่องดูสภาพอากาศของรัฐไทยได้โดยตรง

ดูเหมือนว่าระบบผู้ชนะกินรวบมันมีอยู่จริง เพราะหลังจากที่คุณเปลี่ยนผู้ให้บริการพยากรณ์อากาศมาหลายราย โดยอาศัยแรงจูงใจจากโปรโมชันในการตัดสินใจเป็นหลัก เพื่อที่คุณจะได้รับบริการที่เจ๋งที่สุด และถูกที่สุด สุดท้ายคุณก็หมดทางเลือก เพราะการแข่งขันกันย่อมมีทั้งผู้แพ้และผู้ชนะ ผู้แพ้บางครั้งก็ล้มลงไป ส่วนผู้ชนะก็ยังคงอยู่ จนกระทั่งเหลือผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียว!!!

ในที่สุดคุณก็เดินทางมาถึงที่หมาย มันเป็นสำนักงานที่มีทิวทัศน์ดีมากในสายตาคุณ เพราะมันประกอบไปด้วยอาคารเตี้ย ๆ เพียงสองชั้น ตั้งอยู่หลาย ๆ อาคารใกล้ ๆ กัน เชื่อมต่อแต่ล่ะอาคารด้วยทางเดินกระจกใสดูแปลกตา คุณค่อย ๆ เดินเข้าไปยังบริเวณประชาสัมพันธ์ เพื่อพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ต้อนรับ ซึ่งนั่งยิ้มกริ่มรอต้อนรับคุณอยู่ตรงโต๊ะประชาสัมพันธ์

“ยินดีต้อนรับคุณ ท่านกรรมการใหญ่และคณะกรรมการกำลังรอคุณอยู่ เชิญที่ห้องประชุมหมายเลข 1011 ได้เลย”

คุณได้ยินแล้วก็ไม่ได้ตอบอะไร เพียงแต่หันไปมองนิดหน่อยและคิดในใจว่า เดี๋ยวนี้ Humanoid ทำได้เหมือนมนุษย์มากก็จริง แต่เรื่องมารยาทนี่คงต้องปรับปรุงอีกนิดนึง ถ้าจบประโยคให้มันห้วนน้อยกว่านี้จะดีมากเลย

“ขอบคุณมากที่คุณมา” ชายที่นั่งหัวโต๊ะกล่าวต้อนรับคุณ เมื่อคุณย่างกรายเข้ามาในห้องประชุม คนอื่น ๆ เองก็หันมามองคุณเช่นกัน แต่ล่ะคนดูมีสีหน้าวิตกกังวลมาก

ท่านกรรมการใหญ่ผายมือให้คุณนั่งลงบนเก้าอี้ใกล้ ๆ พร้อมกับกล่าวบรรยายสรุปต่อ

“ทางเราดีใจที่ได้คุณมาช่วยแก้ปัญหาในครั้งนี้ เข้าใจว่าคุณคงได้อ่านรายละเอียดทั้งหมดที่ผู้ช่วยของผมได้ส่งให้แล้ว” ท่านกรรมการใหญ่หยุดพูด จ้องหน้ามาที่คุณ สายตาแสดงความหวังอย่างเต็มเปี่ยม

“ความภาคภูมิใจของบริษัทเรากำลังถูกทดสอบ ในฐานะการเป็นผู้ให้บริการพยากรณ์อากาศหนึ่งเดียวของไทย ระบบของเราจะล่มไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว ยังไงทางเราก็ขอให้ผู้เชี่ยวชาญอย่างคุณ โปรดช่วยกู้ระบบให้กับเราด้วยเถอะ”

คุณฟังอย่างใจเย็น ไม่ได้ตอบโต้อะไรมากนัก แต่ก็รับปากว่าจะช่วยแก้ไขให้ดีที่สุด ซึ่งมันทำให้ทุกคนในห้องประชุมดูมีสีหน้าที่ดีขึ้นมาก จากนั้น เจ้าหน้าที่ก็นำทางคุณไปยังห้องควบคุมระบบคอมพิวเตอร์หลัก ซึ่งเป็นศูนย์กลางในการเชื่อมต่อข้อมูลกับดาวเทียมวงโคจรต่ำ

ภายในห้องควบคุมมีเจ้าหน้าที่ระดับหัวกะทิไม่กี่สิบคน ทุกคนล้วนไม่สนใจคุณเมื่อคุณย่างเท้าเข้าไปในห้อง ต่างคนต่างนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ของตัวเอง คอยตรวจสอบตัวเลขต่าง ๆ เพื่อวิเคราะห์หาสาเหตุว่าทำไมระบบคอมพิวเตอร์หลัก จึงไม่สามารถเชื่อมต่อกับดาวเทียมทั้งสิบดวงของบริษัทได้

“นั่งหากันแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วล่ะ?” คุณตั้งคำถามกับหัวหน้าเจ้าหน้าที่ของห้องควบคุม ซึ่งดูท่าทางจะไม่เป็นมิตรกับคุณเท่าไหร่ เพราะการมาถึงของคุณ มันเป็นความหมายอ้อม ๆ ว่า ทั้งเขาและหัวกะทิที่นั่งกันอยู่ในห้องนั้น ต่างก็ไม่สามารถจะจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นได้

“เราคิดว่ามันน่าจะเกิดจากการจ่ายกำลังไฟฟ้า เรากำลังแยกกันตรวจสอบด้วยระบบตรวจสอบอุปกรณ์อัตโนมัติอยู่ และเราก็คิดว่ามันน่าจะเกิดจากความขัดข้องทางฮาร์ดแวร์ มากกว่าการขัดข้องทางซอฟต์แวร์” เขาตอบคุณในสิ่งที่คุณไม่ได้ถาม

คุณไม่ได้ตอบอะไร เพราะสิ่งที่เขาตอบมามันไม่มีประโยชน์อะไรกับคุณ คุณรู้มาก่อนแล้วว่าพวกเขากำลังวินิจฉัยอะไรกันอยู่ แต่ที่คุณจะต้องมาที่นี่ เพราะการแก้ปัญหานี้กระทำโดยการรีโมตผ่านเครือข่ายคอมพิวเตอร์เข้ามาไม่ได้ และมันก็ไม่เกี่ยวกับระบบรักษาความปลอดภัยอะไรด้วย เพราะผู้ช่วยกรรมการใหญ่ได้ให้สิทธิ์ระดับสองแก่คุณ เพื่อเชื่อมเข้ามายังระบบคอมพิวเตอร์กลาง ตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว

ความร่วมมือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการแก้ปัญหานี้ คุณเองก็ต้องการความร่วมมือจากเจ้าหน้าที่เหล่านี้เหมือนกัน คุณจึงอาศัยอำนาจของผู้ช่วยกรรมการใหญ่ที่มากับคุณ เพื่อขอให้มีการปิดระบบคอมพิวเตอร์ทั้งหมด พร้อมทั้งยุติการจ่ายกระแสไฟฟ้าเข้ามายังระบบคอมพิวเตอร์ส่วนกลาง

คุณปรายสายตาไปมองยังจอคอมพิวเตอร์แต่ล่ะตัว ที่ค่อย ๆ ดับลงไปทีล่ะจอ รวมทั้งดวงไฟวับแวมสีเขียวแดงบอกสถานะต่าง ๆ ที่ค่อย ๆ ดับไปทีล่ะดวง จนกระทั่งระบบคอมพิวเตอร์ทุกหน่วยยุติลง

เจ้าหน้าที่ทุกคนนิ่งเงียบไม่พูดอะไร และก็ไม่รู้จะทำอะไรด้วย เพราะไม่เคยทำงานโดยไม่มีคอมพิวเตอร์มาก่อน ต่างคนก็ต่างนั่งงง ๆ กันอยู่ในที่นั่งของตัวเอง ทุกคนต่างจ้องมองมาที่คุณ อยากรู้ว่าคุณจะเอายังไงต่อไป?

คุณยืนนิ่งรออยู่ราวหนึ่งนาที จากนั้นก็ใช้อำนาจของผู้ช่วยกรรมการใหญ่อีกครั้ง เพื่อขอให้จ่ายไฟฟ้าเข้าสู่ระบบทั้งหมด และเปิดระบบทั้งหมดเพื่อให้คอมพิวเตอร์ส่วนกลางกลับมาทำงานอย่างที่มันควรจะเป็น เจ้าหน้าที่ทุกคนแสดงสีหน้าตื่นเต้น เมื่อจอภาพและดวงไฟส่องสว่าง แสดงผลตามลำดับขั้นอย่างไม่มีปัญหา มันแจ้งสถานะต่าง ๆ ว่าระบบทั้งหมดสามารถกู้คืนมาได้อีกครั้ง คอมพิวเตอร์ส่วนกลางสามารถต่อเชื่อมกับดาวเทียมทุกดวงได้ ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม

“คุณทำได้ยังไง?” หัวหน้าเจ้าหน้าที่ถามกับคุณ

“ก็แค่ให้คอมพิวเตอร์มันได้พักบ้าง ก็เท่านั้นเอง” คุณยักไหล่ ยักคิ้ว เอียงคอเล็กน้อย เมื่อตอบคำถาม “และนั่นก็เป็นสิ่งเดียวที่พวกคุณในห้องนี้ ไม่เคยทำให้กับมันไง”

ทุกอย่างเรียบร้อย คุณได้เงินค่าเหนื่อยสำหรับการแก้ปัญหานี้หลักสิบล้าน โดยออกแรงแค่ไม่เท่าไหร่เอง ช่างดีจริง ๆ เล้ย