ทุกวันนี้ อารยธรรมมนุษย์ก้าวหน้าขึ้นมาได้ ก็เพราะมนุษย์เราเริ่มรู้จักการก่อ “หนี้สิน” อย่างเป็นกระบวนการ โดยหยิบยืมทรัพยากรจากแหล่งหนึ่งเพื่อไปโถมใส่อีกแหล่งหนึ่ง หรือหยิบยืมจากบุคคลหนึ่งเพื่อไปโถมใส่อีกบุคคลหนึ่ง อย่างเป็นขั้นเป็นตอน
หนี้สินบางอย่างใช้คืนแค่เท่าทุน บางอย่างก็ใช้คืนพร้อมดอกเบี้ยทบต้น และบางอย่างไม่ต้องใช้คืน
สำหรับกรณี Social Networking ถือว่าเป็นการก่อ “หนี้สิน” ในแบบที่ไม่ต้องใช้คืน!!!
จากภาพข้างบนจะเห็นว่า ผลผลิตมวลรวมของ Social Networking ชื่อ “A” มีขนาดเล็กกว่าผลผลิตมวลรวมของ Social Networking ชื่อ “B”
- ผลผลิตมวลรวม คือ ผลผลิตที่เกิดขึ้นทั้งหมดของ Social Networking นั้น ๆ
- ผลผลิตภายใน คือ ผลผลิตที่เกิดขึ้นโดยทีมงานผู้จัดสร้างและดูแลของ Social Networking นั้น ๆ
- ผลผลิตภายนอก คือ ผลผลิตที่เกิดขึ้นโดยผู้ใช้งานของ Social Networking นั้น ๆ
แต่ถ้าดูดี ๆ จะพบว่า ผลผลิตภายในของ A มีมากกว่า ผลผลิตภายในของ B หรือมีความหมายอีกนัยหนึ่งคือ …
เมื่อใดก็ตามที่ผลผลิตภายนอกของ A ลดฮวบฮาบลง ก็จะไม่มีผลต่อผลผลิตมวลรวมของ A มากนัก
ในขณะที่ถ้าผลผลิตภายนอกของ B ลดฮวบฮาบลง ก็จะเกิดผลกระทบอย่างมีนัยยะสำคัญต่อผลผลิตมวลรวมของ B ทันที!!!
ผมกำลังเริ่มคิดว่า ระบบใด ๆ ที่ต้องพึ่งพิงการขยายตัวจากภายนอกมาก ๆ ก็ไม่น่าจะใช่เรื่องดีซักเท่าไหร่อ่ะนะ!!!
