การแบ่งงานกันทำ

8 thoughts on “การแบ่งงานกันทำ”

1. ผมมาอยู่อเมริกา มีคนรู้จักเป็นอินเดียก็หลายคน แต่ก็ยังฟังแทบไม่ออกเลย :-p

2. อืม ผมพึ่งรู้หละครับ ว่าการวางแผนสำคัญมาก ^_^’ จริงไหมครับ
   พอพูดถึงบังการอร์ ผมก็อยากถามพี่ไท้หน่อยหนึ่ง ว่ามหาลัยที่บังกาลอร์ ดีไหมครับ ถ้าเทียบกับประเทศไทย ผมได้ยินว่า เป็นมหาลัยที่ผลิตโปรแกรมเมอร์ดีๆ หลายคน
   อยากถามว่า ถ้าเทียบกับไทย ที่ไหนดีกว่ากัน ครับ

3. ได้ความรู้อีกแล้วครับ ที่นี่ไม่ใช่แค่การกล่าวถึงเพียงเรื่องของ ซอฟแวร์เท่านั้น แต่มักกล่าวถึงหลักการบริหารจัดการ และ การวางแผนงานต่าง ๆ มากมายซึ่งมีความสำคัญอย่างสูงในการดำเนินงาน ไม่ว่าจะเรื่องธุรกิจอะไรล้วนแล้วแต่ต้องอาศัยหลักการเหล่านี้ทั้งสิ้น ตรงนี้ถือเป็นสิ่งสำคัญอย่างมากสำหรับ นักบริหาร blog อย่างเรา ๆ ครับ ขอบคุณพี่ไท้อย่างสูง เพราะนี่จะทำให้เรามีวินัยในการนำเสนอ งาน หรือ แผนงานต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี

4. พยายามทำอยู่เหมือนกันครับ แต่ของผมไม่ถึงระดับนั้น แึึค่ใช้ diagram เวลาจะพรีเซนต์การทำงานของซอฟต์แวร์ มันช่วยให้เห็นภาพรวม และลำดับขั้นตอนการทำงานได้ดีกว่าเขียนบรรยายเยอะ ^^

5. ผมว่า ก็เหมือนคนไทย พูดภาษาอังกฤษละครับ เพื่อนแขกผมมันบอกว่าฟังยาก ตูกะฟังของตัวเองก็ไม่ออกเหมือนกัน 😛

   รู้จักกันไปนานๆเดี๋ยวก็ชินหูเอง

6. ผมว่าสำเนียงของเขาทุ้ม ๆ ไงชอบกล รัว ๆ ด้วยครับคุณ panu แต่ที่แน่ ๆ พอคุยด้วยนาน ๆ เข้า สำเนียงผมก็เลยเหมือนแขกไปด้วยเลย แย่ ๆ

   ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถาบันการศึกษาของบังกาลอร์เลยครับคุณหมี รู้แต่ว่านักพัฒนาซอฟต์แวร์ของเค้าเก่งชิบเป๋งเลย แค่นั้นเอง

   ผมลอยออกไปในวงโคจรแล้วครับคุณสิทธิศักดิ์ เหอ ๆ ถ้าเป็นผู้หญิงชมนะ จะปลาบปลื้มเป็นเท่าทวีคูณเลยทีเดียว

   สู้ ๆ ครับคุณ kong

   มันไม่ใช่แค่ชินหูน่ะสิครับคุณ rhino มันเล่นซะเราพูดภาษาอังกฤษสำเนียงแขกไปด้วยเลย

7. คนอินเดียไม่ได้เก่งอย่างที่เราเข้าใจหรอก แต่อาศัยว่าเค้าได้เปรียบหลายเรื่อง อาทิ เช่น ใช้ภาษาอังกฤษได้ดี ทำให้มีแหล่งข้อมูลมหาศาล และยังสามารถใช้สื่อสารกับชาวตะวันตกได้ดีกว่า ส่วนเรื่อง programing เท่าที่เคยได้ฟังจากผู้รู้ท่านหนึ่ง ฝีมือไม่ได้หนี คนไทยเท่าไหร่

8. เคยมีประสบการณ์ก่ะคนอินเดียมาเหมือนกันครับ
   อาจารย์ผมเองแหละ พูดฟังยากมาก คำ่ว่า”Code” ฟังเป็น”Ghost” จะสอบมิดเทมออยุ่แล้วเพิ่งฟังออก
   อีกอย่างนึงที่อินเดียมีอย่างงี้ครับ หนังสือดีๆๆดังๆๆจะนำออกมาพิมพ์ไหม่
   มีลิขสิทธ์น่ะแต่รุปเล่มจะดูง่ายๆๆใ้ห้กระดาษธรรมดาในการพิมพ์ เพื่อที่จะนำมาขายในราคาที่ถูกลง
   ผมคิดว่าเป็นวิธีน่าสนใจน่ะครับ เพราะหนังสือบางเล่มซื้อมาเพื่อใช้ทำงาน ไม่จำเป็นต้องการความสวยงาม บ้านเราน่าจะเอาอย่างเค้าบ้าง

   “ถ้าเด็กบ้านเราคลั้ง บิล เกต ,ไลนุส มากกว่าคลั้ง ก๊อฟ ไมค์ ก็คงดี”