หลายสัปดาห์ก่อนผมเห็นน้องชายเอาเกมส์ใหม่มาเล่นครับ ดูจากปกดีวีดีแล้วมันเป็นเกมส์ที่ชื่อว่า CivCity: Rome
ผมค่อนข้างให้ความสนใจเกมส์นี้พอสมควร เพราะมันแตกต่างจากเกมส์ที่เคยเห็น โดยจุดที่ผมเห็นว่ามันพิเศษก็คือความสัมพันธ์ของสิ่งก่อสร้างกับตัวละครที่เกี่ยวข้องกับสิ่งก่อสร้าง
โดยปรกติแล้วถ้าเราเคยเล่นเกมส์ Warcraft เราจะเห็นว่า หากเราสร้างฟาร์มขึ้นมาหนึ่งหลัง เกมส์ก็แค่จะบอกเราว่าเราสามารถสร้างชาวนาหรือหน่วยทหารได้เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนเท่านั้นเท่านี้ แต่เราจะไม่เห็นรายละเอียดที่มากกว่านี้อีก!!!
แต่ถ้าเป็นเกมส์ CivCity: Rome นั้นจะไม่ใช่ เพราะในฟาร์มหนึ่งหลังนั้น จะมีตัวละครสองถึงสามตัวทำงานอยู่ในนั้นด้วย ซึ่งนั่นย่อมแสดงว่าสิ่งก่อสร้างกับตัวละครมีความสัมพันธ์โยงใยกัน!!!
ผมชอบตรงที่เกมส์ทำให้เรารู้สึกว่า สิ่งก่อสร้างแต่ล่ะหลังมีตัวละครเคลื่อนไหวทำงานอยู่, ตัวละครแต่ล่ะตัวกับสิ่งก่อสร้างก็จำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยกัน และตัวละครแต่ล่ะตัวก็มีอาชีพของตัวเองที่สำคัญเกื้อหนุนกับตัวละครอื่นอีกทีนึง
เป็นอะไรที่ซับซ้อนจนเกินกว่าจะอธิบายได้ ดังนั้นหากใครสนใจก็ไปหามาลองเล่นเองดู
ทีนี้ประเด็นที่จะหยิบยกมาเล่าก็คือกระบวนการอัตโนมัติของมัน ผมเห็นแล้วน่าสนใจมาก เพราะมันคือการกำหนดหน้าที่ในการทำงานของแต่ล่ะคน แต่ล่ะคนมีบทบาทของตนเองในการผลิตสินค้าหรือบริการ และแต่ล่ะคนก็รับค่าตอบแทนจากหน้าที่การงานของตน เพื่อนำไปซื้อหาสินค้าหรือบริการจากตัวละครอื่นอีกทอดหนึ่ง
วนเวียนกันไปอย่างสลับซับซ้อน เป็นกระบวนการอัตโนมัติ!!!
ผมชอบอยู่จุดหนึ่งนะ เห็นแล้วขำดี คือบางครั้งจะมีสัตว์ป่าบุกเข้ามาในเมือง มาไล่กัดตัวละครของเราจนตายไปหลาย ๆ ตัว ซึ่งถ้าเป็นแบบนี้ก็หมายความว่าตัวละครที่ต้องทำหน้าที่จะต้องหายไปถูกมั้ย? บางคนที่หายไปอาจจะเป็นคนตักน้ำจากบ่อ, บางคนก็อาจจะเป็นคนเลี้ยงแกะ, บ้างก็เป็นคนชำแหล่ะเนื้อแกะ แต่เหนือสิ่งอื่นใด เมื่อคนเหล่านี้ตายไป ก็จะมีคนว่างงานคนใหม่เข้ามาทำงานแทนทันที ตราบใดที่สิ่งก่อสร้างที่ยึดโยงกับตัวละครยังอยู่ ยังไม่ได้ถูกทำลายทิ้งไป
นักพัฒนาซอฟต์แวร์เองก็ไม่แตกต่างกัน หากกระบวนการอัตโนมัติยังอยู่ ถึงแม้นักพัฒนาซอฟต์แวร์ซึ่งสำคัญแสนจะสำคัญคนนั้นลาออกไป ก็จะมีคนว่างงานเข้ามาแทนที่วนเวียนกันไปอยู่ดี
ดังนั้น กระบวนการจึงเป็นอะไรที่มั่นคงและยั่งยืนกว่าบุคลากรเป็นไหน ๆ ครับ!!!
[tags]คอมพิวเตอร์, ซอฟต์แวร์, กระบวนการ, อัตโนมัติ, สมมติฐาน[/tags]
บริหารคนกันสนุกเลยเกมนี้ กองทัพผมสู้คอมไม่ได้เลย พัฒนา unit ไม่ทันมัน >
รู้สึกจะคล้ายๆกับเกม Ceacar หรือ Pharoh อะไรทำนองนี้แฮะ แต่เกมพวกนี้เล่นแล้วมันต้องใช้เวลานี่สิ กว่าจะพัฒนาเมืองให้ใหญ่ขึ้นมาได้
object แต่ละ ชิ้นมี relation กันเหมือนกับ software เลยอะ
จริงอย่างที่ว่าแหละครับ กระบวนการอัตโนมัติยังต่อดำเนินอยู่เรื่อยไป เครื่องจักรหยุดสายพานการผลิตไม่ได้หรอก หากหยุดก็คงได้ไปยืนเตะฝุ่นข้างถนนกันหมดเลย
เคยเล่นเมื่อนานมาแล้วนะครับเกมส์นี้ จำได้ว่า พอเมืองเริ่มใหญ่ก็จะเริ่มปวดหัวกับความต้องการ ของพลเมือง แล้วก้อส่งให้น้องเล่นต่อทันที (ชิ่งหนีก่อนเมืองล่มสลาย)
ถ้า Software เป็นสิ่งก่อสร้าง ?
เเล้วคนที่ทำงานในสิ่งก่อสร้างคืออะไร ?
เเล้วคนที่ทำงานในสิ่งก่อสร้างทำงานเพื่ออะไร ?
ถ้า โลกเราคือสื่งก่อสร้าง ?
เเล้วคนที่ทำงานในสิ่งก่อสร้างคืออะไร ?
เเล้วคนที่ทำงานในสิ่งก่อสร้างทำงานเพื่ออะไร ?
เเล้วสิ่งก่อสร้างที่มีคนที่ทำงานในสิ่งก่อสร้างทำงานอยู่ได้อะไรจาก
คนที่ทำงานในสิ่งก่อสร้างทำงานอยู่ไหม ?
พึ่งเริ่มได้อ่าน ไล่อ่านไปได้ไม่มากเลย เยอะจัง
ได้ความรู้ดีด้วย สนุกดีด้วย
ตราบใดที่ “กระบวนการ” ยังสร้างผลประโยช์นได้ก็ต้องหา “บุคลากร” มา
ในทางกลับกันแม้ “บุคลากร” จะดีแค่ไหนถ้า “กระบวนการ” ไม่สร้างผลประโยชน์ “บุคลากร” ก็ต้องจากไป
อื้อ น้องชายผมเล่นจบแล้ว เห็นบอกว่ามีกองทัพด้วย เป็นอย่างที่คุณ fatro บอกเลย
เล่นแล้วติดอีกต่างหากคุณ nat3
อ๋า ผมไม่ได้คิดไกลถึงขนาดนั้นเลยครับคุณข่า อือม แต่ถ้าจะจริงแฮะ มันมีความสัมพันธ์โยงใยกันอยู่
คุณ Xavi ออกความเห็นประหนึ่งดั่งตนเองเป็นเจ้าของกิจการเลยครับ 😛
เห็นน้องชายก็บ่นเหมือนกันครับคุณ patr เขาบอกว่ามีฉากนึงนะ ต้องทำให้ตัวละครมีปัจจัยครบทุกอย่างเลย คือ มีน้ำดื่ม, มีเนื้อแกะกิน, มีเสื้อผ้าใส่, มีน้ำมันมะกอกใช้ ฯลฯ กว่าจะผ่านฉากนั้นได้ เห็นบอกว่าแทบแย่
T-T ผมอ่อนเรื่องคำถามอันสลับซับซ้อนครับคุณ bin ขอบายอ่ะ
ขอบคุณครับคุณ next หวังว่าจะอ่านหมดนะ มีแค่ 500+ หัวข้อเอง อิ อิ
เห็นด้วยทุกประการครับคุณ it44 อือม it44 นี่น่าจะหมายถึงรหัส 44 สินะเนี่ย?