เรื่องจริงของอุตสาหกรรมเกมส์คอมพิวเตอร์ในเมืองไทย

เกมส์คอมพิวเตอร์ถือว่าเป็นความบันเทิงอย่างหนึ่งครับ มันเป็นความบันเทิงที่มีมูลค่ามหาศาลมาก เนื่องจากว่ามนุษย์เรานั้นนิยมเสพความบันเทิง อือม จะว่าไงดีล่ะ มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริง ๆ เพราะหากมนุษย์ว่างเมื่อไหร่ ก็ย่อมคิดจะหาความสุขสำราญใส่ตัว ซึ่งการเสพความบันเทิงก็ถือว่าเป็นการหาความสุขอย่างหนึ่งเหมือนกัน

ปัจจุบันยังไม่มีงานวิจัยชิ้นไหนชี้ชัดลงไปว่า การได้เสพเกมส์คอมพิวเตอร์จะทำให้หยักสมองเพิ่มขึ้น หรือทำให้สารสร้างความสุขหลั่งออกมามากขึ้นกว่าปรกติหรือไม่ แต่ที่แน่ ๆ เด็กเล็กจนถึงผู้ใหญ่ทั่วบ้านทั่วเมือง ก็ล้วนนิยมชมชอบที่จะเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์กันทั้งนั้น

แต่ก็เหมือนกับสินค้าและบริการทุกชนิดในโลก ที่ผู้ผลิตมักจะมีจำนวนเพียงหยิบมือเดียว ในขณะที่ผู้บริโภคเองกลับมีจำนวนมหาศาล ดังนั้น เกมส์คอมพิวเตอร์เองก็หนีไม่พ้นวังวนแห่งความจริงนี้ ความจริงที่ว่ามีเพียงผู้ผลิตไม่กี่ร้อยรายเท่านั้น ที่มีศักยภาพพอที่จะทำเกมส์คอมพิวเตอร์ออกมาสู่สายตาผู้บริโภคได้

ผมเองมาเรียนคอมพิวเตอร์ก็ด้วยเหตุเพราะชอบเกมส์คอมพิวเตอร์ ใฝ่ฝันว่าจะสามารถสร้างเกมส์คอมพิวเตอร์ได้ แต่เมื่อเข้ามาเรียนรู้ในวิชาคอมพิวเตอร์มากขึ้น ๆ เรื่อย จึงทำให้เข้าใจว่าความสามารถทางเทคนิคอย่างเดียวไม่เพียงพอ การจะสร้างเกมส์คอมพิวเตอร์นั้นทำคนเดียวไม่ได้ ต้องทำกันเป็นทีมหลาย ๆ คน และหากต้องการให้มีความต่อเนื่องพัฒนาอย่างไม่ขาดตอน ก็ต้องทำเป็นอุตสาหกรรมกันเลยทีเดียว

เคยทราบกันมั้ยครับว่าคนไทยเราค้นคำโดดภาษาไทยคำใดบ้าง และที่ถูกค้นมากเป็น 4 อันดับแรกใน google คือคำโดดว่าอะไร? คำตอบเป็นดังภาพข้างล่างนี้ครับ

จะเห็นว่ามีถึง 3 คำโดดที่ระบุถึงความบันเทิง และมีถึง 2 คำโดดที่เกี่ยวกับเกมส์คอมพิวเตอร์!!! แสดงว่าคนไทยสนใจแต่จะเล่นเกมส์และฟังเพลงกันจริง ๆ !!!

แล้วการสร้างเกมส์นี่มันต้องทำยังไงกันบ้างล่ะ อือม ก่อนที่เราจะมาตั้งคำถามนี้ เราคงต้องมาตั้งคำถามกันก่อนว่ามีคนกี่จำพวกที่ต้องการจะสร้างเกมส์กัน …

• จำพวกแรก … นายทุน … คนพวกนี้ไม่ได้สนใจเกมส์คอมพิวเตอร์จริง ๆ หากแต่สนใจว่าส่วนแบ่งตลาดและค่าการตลาดของอุตสาหกรรมเกมส์คอมพิวเตอร์นั้นมันหอมหวาน ชวนให้เข้ามาแข่งขันยื้อแย่งผลกำไรด้วย ดังนั้น พวกเขาจึงไม่เคยสนใจว่าเกมส์คอมพิวเตอร์จะเป็นแบบที่พวกเขาชอบหรือเปล่า ขอให้เพียงแต่โกยเงินเข้ากระเป๋าได้เยอะ ๆ เป็นพอ
• จำพวกสอง … นักบริหาร … คนพวกนี้มีความชื่นชอบในความอัศจรรย์แห่งเกมส์คอมพิวเตอร์ บางคนอาจจะเคยมีอดีตที่สุขสมกับการเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์มาก่อน และมีความมุ่งหวังที่จะสร้างเกมส์คอมพิวเตอร์เป็นของตัวเองให้ได้ซักเกมส์นึง … แต่ทว่าเขากลับไม่ได้มีความสามารถทางด้านคอมพิวเตอร์ หรือไม่ได้มีความสามารถในการออกแบบกราฟิกใด ๆ เลย สิ่งที่เขามีก็คือไอเดียที่อัดแน่นอยู่เต็มสมอง พร้อมที่จะปลดปล่อยออกมาให้ใครก็ตามที่สามารถทำได้ ช่วยเอาไปทำแทนที่ ช่วยนำความฝันไปสร้างเป็นรูปเป็นร่างให้ที คนจำพวกนี้จะพยายามวิ่งเต้นหาทุน กู้หนี้ยืมสิน หาทีมงาน แล้วก็บริหารจัดการเพื่อให้สามารถสร้างเกมส์คอมพิวเตอร์ในแบบที่ต้องการขึ้นมาให้จงได้
• จำพวกสาม … นักพัฒนาเกมส์ … คนพวกนี้ก็คือโปรแกรมเมอร์, วิศวกรซอฟต์แวร์ และนักออกแบบกราฟิกส์อย่างเรา ๆ ท่าน ๆ นั่นเอง พวกเรามีฝีมือในการสร้างเกมส์คอมพิวเตอร์ แต่เราทำคนเดียวไม่ได้ ดังนั้นเราก็ต้องรวมทีมกันช่วยกันทำ โดยไม่ค่อยจะมีงบประมาณอะไรมาหล่อเลี้ยงซักเท่าไหร่ อีกทั้งไม่เข้าใจระบบการตลาดอะไรด้วย เพราะในสมองมุ่งมั่นแต่จะได้ทำเกมส์คอมพิวเตอร์ออกมาตามที่ใฝ่ฝัน และที่สำคัญจะต้องสร้างออกมาด้วยมือของเราเอง ถึงจะรู้สึกภาคภูมิใจว่าเป็นผลงานซึ่งสอดคล้องกับความฝันของเราจริง ๆ !!!

แต่แย่หน่อยครับที่โลกใบนี้นั้นเป็นระบบทุนนิยมไปแล้ว ดังนั้นความจริงที่โหดร้ายก็คือเกมส์คอมพิวเตอร์ ก็ถือว่าเป็นผลผลิตของระบบอุตสาหกรรม เฉกเช่นอุตสาหกรรมอื่น ๆ ทั่ว ๆ ไปนั่นก็คือ เราจะมาหวังแค่ว่าจะสร้างมันออกมาให้สาแก่ใจเราเพียงอย่างเดียวไม่ได้ แต่เราต้องคิดถึงกระแสเงินสดที่จะใช้หล่อเลี้ยงมันด้วย เราต้องหล่อเลี้ยงให้มันอยู่รอดและเติบใหญ่ต่อไป

โดยธรรมชาติแล้วเกมส์คอมพิวเตอร์นั้นทำขึ้นมายาก, ถูกขโมยเล่นได้ง่าย และมีอายุความนิยมสั้นอีกต่างหาก ดังนั้นมันจึงถือได้ว่าอุตสาหกรรมเกมส์คอมพิวเตอร์ เป็นอุตสาหกรรมที่มีความเสี่ยงสูงอย่างหนึ่งทีเดียว!!!

ผมเคยคุยกับผู้ร่วมงานท่านหนึ่งนะ เขาเชี่ยวชาญ Adobe Flash มาก สามารถที่จะสร้างสรรค์ผลงานได้มากมาย และปัจจุบันก็รับงานสร้างการ์ตูนเพื่อฉายให้กับช่อง 7 และช่องไทยพีบีเอสอยู่ในขณะนี้ เขาเล่าให้ฟังว่า …

… เดี๋ยวนี้ใคร ๆ ก็ทำเกมส์คอมพิวเตอร์ออกมาเป็น Adobe Flash กัน ด้วยเหตุผลเพราะ 1) สามารถถ่ายทอดแนวคิดได้, 2) ต้นทุนในการสร้างต่ำ และ 3) ไม่ต้องติดตั้งอะไรมาก เล่นผ่านเว็บได้เลย … แต่ก็มีข้อเสียอยู่ที่ความสามารถในการตอบโต้แบบหลายผู้เล่นต่ำไปหน่อย อีกทั้งเกมส์คอมพิวเตอร์ที่สร้างออกมาก็จะเป็นเกมส์ที่มีเนื้อเรื่องสั้น ๆ ไม่ได้มีเนื้อเรื่องยาวอะไรมากมายนัก จึงเป็นข้อจำกัดของมัน …

ผมได้ฟังแบบนี้แล้วจึงได้เข้าใจว่าทำไมเว็บดัง ๆ ของเมืองไทย จึงเพียรพยายามหาเกมส์ Flash มาติดตั้งเอาไว้ในเว็บของตน บางเว็บถึงขนาดสร้างเป็น sub-domain ขึ้นมาเพื่อใช้บรรจุเกมส์ Flash กันเลยทีเดียว มิหนำซ้ำ บางเว็บไม่ได้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความบันเทิงอะไรด้วยเลย เช่น เว็บจัดหางาน เป็นต้น แต่ก็ยังขวนขวายสร้าง sub-domain ขึ้นมาเพื่อบรรจุเกมส์ Flash เหล่านี้กับเขาด้วย !!!

โดยสรุปแล้วผมมองว่าอุตสาหกรรมเกมส์คอมพิวเตอร์ในเมืองไทยนั้น ถ้าจะเติบโตขึ้นมาได้ก็คงเพราะกลุ่มทุนอื่นที่มีเงินถุงเงินถังอยู่ก่อนแล้วมากกว่า เพราะถ้าจะให้ใช้โมเดลมาตรฐานเพื่อการเติบโต โดยการเริ่มต้นจากการเป็นพ่อค้าคนกลางซื้อขายเกมส์คอมพิวเตอร์ จากนั้นสะสมทุนเพื่อกลายเป็นผู้ให้บริการเกมส์ แล้วพอแข็งแกร่งเติบใหญ่มากขึ้น จึงเจียดส่วนเกินทุนที่มีมาวิจัยพัฒนาเพื่อสร้างเกมส์ของตนเองต่อไป … มันคงจะไม่ทันกินกันแล้วมั๊งครับในยุคนี้

[tags]อุตสาหกรรม,เกมส์,คอมพิวเตอร์,ซอฟต์แวร์,เมืองไทย[/tags]