การเปลี่ยนศัตรูให้กลายเป็นมิตร

วันนี้คุยหัวข้อจิตวิทยาเล็ก ๆ หน่อยแล้วกันนะครับ คุยแต่เรื่องการพัฒนาซอฟต์แวร์บางทีมันก็ไม่สนุก 😛

อย่างที่เรารู้กันครับว่านักพัฒนาซอฟต์แวร์ถือได้ว่าเป็นบุคลากรที่สำคัญประเภทหนึ่งในองค์กรหรือบริษัททั่วไป เพราะพวกเขาจะเป็นได้ทั้งคนใน Cost Center และ Profit Center มีความหมายว่าเป็นได้ทั้งผู้ให้บริการแก่ User ในฐานะที่ตนเองนั้นเป็นผู้สร้างต้นทุนให้กับหน่วยงานต่าง ๆ และเป็นผู้ให้บริการแก่ลูกค้า ซึ่งเมื่อให้บริการแก่ลูกค้าแล้วก็จะได้สิ่งตอบแทนกลับมานั่นก็คือรายได้ แล้วไปทำให้เกิดผลกำไรต่อบริษัทต่อไป

โดยธรรมชาติแล้ววิชาความรู้ทางคอมพิวเตอร์ ถือเป็นความรู้ประเภทไฮเทค เป็นความรู้แบบยาก ๆ ที่จะต้องประกอบด้วยความรู้หลาย ๆ อย่าง ดังนั้นคนที่จะเรียนจบออกมาได้จึงเป็นคนส่วนน้อยของสังคม จะเห็นว่าปี ๆ นึงบัณฑิตที่จบออกมาทางคอมพิวเตอร์นั้น ถ้าเปรียบเทียบกับสัดส่วนของบัณฑิตทั้งหมดแล้ว ถือว่าเป็นส่วนน้อย

สิ่งที่เรารับทราบและสัมผัสกันได้เสมอก็คือ การที่บุคลากรในหน่วยงานอื่น ๆ และคนทั่ว ๆ ไป มองว่าคนที่จบคอมพิวเตอร์เป็นคนเก่ง, เป็นคนมีความสามารถ, เป็นคนฉลาด เพราะสามารถจะเรียนวิชาแบบยาก ๆ ได้

ซึ่งหากเราสัมผัสกับสิ่งรอบข้างซึ่งเยินยอเรา แล้วเราไม่สามารถควบคุมปัญญาเชิงอารมณ์ของตนเองได้ ก็จะทำให้เกิดปัญหาเล็ก ๆ ขึ้นมาอย่างหนึ่ง นั่นก็คือทำให้เราเกิดสิ่งที่เรียกว่า EGO ซึ่งมากกว่าคนปรกติทั่วไป นั่นคือความยึดมั่นถือมั่นในความเป็นปัจเจกบุคคลของตัวเอง หรือถ้าให้เรียกเป็นภาษาชาวบ้านก็คือ “กรูเก่งคนเดียวเฟ้ย กรูไม่ฟังใครเฟ้ย กรูไม่เชื่อใครหรอก อย่ามาเปลี่ยนความคิดกรูให้ยากเลย มรึงมาอะไรกับกรูเนี่ย เก่งกว่ากรูแค่ไหนกันเชียวฟระ และที่สำคัญจงเชื่อฟังและทำตามที่กรูบอกด้วย…”

ซึ่งแบบนี้ตอนแรกก็จะเกิดปัญหาเล็ก ๆ ครับ จากนั้นก็จะเริ่มบานปลายใหญ่โต ด้วยเหตุผลเพราะว่าเราไม่ได้อาศัยอยู่ในโลกนี้เพียงคนเดียว เราต้องร่วมงานกับผู้อื่น ซึ่งการที่เรามี EGO สูงกว่าชาวบ้านเค้า ทำให้เราเกิดการสร้างศัตรูไปโดยที่เราไม่รู้ตัว เพราะเรามั่นใจตัวเองมากเกินไป
การมีศัตรูเกิดจากคน ๆ นั้นเกิดความรู้สึกเป็นอคติกับเราครับ อคตินั้นเกิดได้ 3 อย่าง นั่นคือเกิดเพราะเขาหลงกลเรา, เกิดเพราะเขาโลภอยากได้อะไรจากเราแล้วไม่ได้ และเกิดเพราะเราไปทำให้เขากลัวเรา

ผมรู้นะ ลึก ๆ แล้วนักพัฒนาซอฟต์แวร์ส่วนใหญน่ะมี EGO มากกว่าคนทั่วไป อีกทั้งก็มีความมั่นใจในความรู้ความสามารถของตนเองด้วย จึงทำให้บางคนนะ บางคน เกิดความก้าวร้าวเล็ก ๆ ในจิตใจ ความก้าวร้าวสามารถแสดงออกได้หลายแบบด้วยนะ ทั้งจากทางแววตา, สีหน้า, กายสัมผัส, คำพูด รวมถึงการเขียน ไม่ว่าจะเป็นการเขียนในกระทู้, เอ็มเอ็สเอ็น หรือว่าในบล็อก

แย่หน่อยตรงที่นักพัฒนาซอฟต์แวร์บางคนนะบางคน มีอุปนิสัยชอบคุยข่มชาวบ้านน่ะสิ แย่จัง การคุยข่มคนอื่นมันมีความหมายลึกซึ้งนะ มันแสดงว่าเรากำลังไปทำลายความยึดมั่น ถือมั่น และเชื่อมั่นของเขา ซึ่งถ้าเราไปทำแบบนั้น เขาก็ต้องเป็นศัตรูเรา เพราะเขากลัวเราจะไปทำลายความเชื่อมั่นของเขาไป เขากลัวว่าเราจะไปทำลายความมีอยู่ของจิตวิญญาณของเขา
อย่างที่เคยบอกไว้ว่าแหล่งกำเนิดอำนาจเกิดจากแหล่ง 8 แหล่ง อันได้แก่ เงินตรา, กลไกรัฐ, ธุรกิจผูกขาด, ภาพลักษณ์, ความรู้, สื่อ, เครือข่าย และกำลัง

ดังนั้นการที่เราสร้างศัตรูขึ้นมาหนึ่งคน โดยที่เราอาจจะรู้ตัวหรือไม่รู้ตัว อีกทั้งการสร้างศัตรูของเรา เกิดจากไอ้เจ้า EGO ที่มีอยู่ในตัวเราแท้ ๆ เลย มันคงจะไม่ีดีแน่อ่ะครับ เพราะการที่เราไม่มีศัตรู แถมมีมิตรเพิ่มขึ้นมา มันจะทำให้เรามีเครือข่ายเพิ่มขึ้น ทำให้เรามีอำนาจมากขึ้น

ขนาดบริษัทเอกชนเขายังพยายามที่จะจำกัดอัตราส่วน “หนี้สิน ต่อ ส่วนของผู้ถือหุ้น” โดยถ้าค่ามันน้อย ๆ นะยิ่งดี ดังนั้นนักพัฒนาซอฟต์แวร์เองก็ควรจะพยายามจำกัดอัตราส่วน “ศัตรู ต่อ คนที่ต้องร่วมงานหรือใช้ชีวิตด้้วย” ให้มันมีค่าน้อย ๆ จะดีกว่ามั้งครับ 🙂

ในบางสถานการณ์ “เครือข่าย” ก็มีอำนาจที่ทรงพลังมากกว่า “ภาพลักษณ์” และ “ความรู้” อีกนะจะบอกให้ 😛

[tags]ศัตรู,มิตร,อำนาจ,เครือข่าย,ภาพลักษณ์,ความรู้,อีโก้,EGO[/tags]